Are the Alarm Settings of the Monitors in Intensive Care Units Correct Enough?

Objective: Monitoring has vital importance in following intensive care patients. This study planned to determine whether the lower and upper limits of the alarm settings of the monitors actively used in a university hospital adult intensive care unit (ICU) were adjusted and to reveal the appropriateness of these limits.
Methods: The lower and upper alarm limit settings of each monitor were photographed once. The photographs were evaluated by the anesthesiologist in the research team in terms of pulse rate, respiratory rate, systolic blood pressure, diastolic blood pressure (DBP), and oxygen saturation for lower and upper limits and appropriateness.
Results: The lower and upper limits of heart rate settings were found to be adjusted in 100% of the monitors in ICUs of surgical and internal units, and the majority of them were within the appropriate value range. The alarm limits of 92% of the monitors in the ICUs of internal medicine units were found to be set, and 84% were appropriately adjusted. A total of 83 monitors in 10 ICUs were examined. The upper and lower limits of the respiratory rate were not set in any of the monitors examined. According to the results of the study, it was observed that the alarm settings of the DBP and respiratory parameters of intensive care patients had not been set. It was found that SpO2 lower limits for 3 monitors had been set in only one group of ICUs, but that none of them had been adjusted appropriately.
Conclusion: Monitor alarm limits in ICUs are generally not set appropriately. According to these results, we recommend that all monitors in ICUs should be adjusted correctly to fit the clinic of the patient and lower and upper limits.

Yoğun Bakımlardaki Monitör Alarm Ayarları Yeterince Doğru Mu?

Amaç: Monitörizasyon, yoğun bakım (YB) hastasının takibinde hayati öneme sahiptir. Bu çalışma, bir üniversite hastanesi yetişkin YB ünitelerinde aktif olarak kullanılan monitörlerin alarm değerlerinin alt ve üst sınırlarının ayarlanıp ayarlanmadığının ve bu sınırların uygunluğunun saptanması amacıyla gerçekleştirilmiştir.
Yöntemler: Her monitörün alt ve üst alarm sınır ayarları “bir kez” fotoğraflanmıştır. Fotoğraflar, araştırma ekibindeki anestezi uzmanı tarafından nabız sayısı, solunum sayısı, sistolik kan basıncı (SKB), diyastolik kan basıncı (DKB), oksijen satürasyonu “alt üst sınırları ve uygunluğu” açısından değerlendirilmiştir.
Bulgular: Araştırmada, cerrahi ve dahili birimler YB ünitelerindeki monitörlerin %100’ünde nabız alt ve üst limitlerinin girildiği ve büyük çoğunluğunun uygun aralıkta olduğu saptanmıştır. Dahili birimler YB ünitelerindeki monitörlerin %92 oranında alarm limitlerinin girildiği; %84’ünün uygun olduğu belirlenmiştir. Diğer yandan; 10 YB ünitesindeki 83 monitör (veri toplama saatinde aktif kullanılan) incelenmiştir. İncelenen monitörlerin hiçbirinde solunum sayısı alt ve üst sınırları girilmemiştir. Araştırma sonucuna göre YB hastalarının DKB ve solunum parametrelerinin alarm ayarlarının yapılmadığı gözlenmiştir. Sadece bir grup YB birimlerinde 3 monitörün SpO2 alt sınırlarının girildiği ancak hiçbirinin uygun olmadığı saptanmıştır.
Sonuç: YB ünitelerinde monitör alarm sınırları genellikle uygun ayarlanmamaktadır. Bu sonuçlara göre YB ünitelerinde tüm monitörlerin hastanın kliniği ve gereksinimine uygun alt ve üst sınır değerlerinin doğru ayarlanması önerilmektedir.