Kalp Yetersizliği Hastalarının Psikososyal Uyumu ve Öz Bakım Davranışları

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu araştırmanın amacı kalp yetersizliği hastalarının psikososyal uyumunun öz bakım davranışları üzerine etkisini belirlemektir.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmanın örneklemini Mart – Ağustos 2017 tarihleri arasında bir devlet hastanesinin kardiyoloji polikliniği, kardiyoloji kliniği ve koroner yoğun bakım ünitesinde KY tanısı ile başvuran ve araştırma kriterlerini sağlayan 130 hasta oluşturmuştur. Hastalara tanıtıcı form,
Hastalığa Psikososyal Uyum - Öz Bildirim Ölçeği (PAIRS-SR) ve Avrupa Kalp Yetersizliği Öz Bakım Davranışları Ölçeği – 12 uygulanmıştır. Verilerin analizinde; frekans, ortalama, standart sapma, Mann Whitney U testi (U), Kruskal Wallis testi (X2), bağımsız örnekler t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır.
BULGULAR: Hastaların PAIS - SR toplam puan ortalaması 51,1 ± 17,3 olarak bulunmuştur. PAIS - SR alt boyutlarından en yüksek puan ortalamasını 10,4 ± 3,9 ile mesleki çevre alt boyutu alırken en düşük puan ortalamasını geniş aile ilişkileri alt boyutu almıştır. AKYÖ toplam puan
ortalaması ise 31,2 ± 5,6 olarak bulunmuştur. PAIS – SR ve AKYÖ arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki belirlenmezken, sağlık uyumu alt boyutu ile AKYÖ arasında pozitif yönde zayıf ilişki belirlenmiştir (P >,05).

TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç: Hastaların öz bakım davranışları yeterli düzeyde bulunurken psikososyal uyumları kötü düzeyde bulunmuştur. Öz bakım davranışları ile sağlık bakımına uyum arasında pozitif yönde anlamlı ilişki belirlenmiştir

Psychosocial Adjustment and Self-Care Behaviors of Heart Failure Patients

INTRODUCTION: The aim of this study was to determine the effect of psychosocial adjustment of heart failure patients on their self-care behaviors.

METHODS: The sample of the study consisted of 130 patients who applied for heart failure diagnosis at a state hospital’s cardiology outpatient clinic, cardiology clinic, and coronary intensive care unit between March and August 2017 and met the research criteria. Data
about the patients were collected through a descriptive form, the Psychosocial Adjustment to Illness Scale—Self-Report, and the European Heart Failure Self-Care Behavior Scale -12. The analysis of the data was carried out using frequency, mean, standard deviation, the Mann–Whitney U test (U), Kruskal–Wallis test (X2), independent samples t-test, and one-way
analysis of variance.
RESULTS: The mean Psychosocial Adjustment to Illness Scale—Self-Report total score of the patients was 51.1 ± 17.3. Among the Psychosocial Adjustment to Illness Scale—Self-Report sub-domains, the vocational environment received the highest mean score with 10.4 ± 3.9,
while the extended family relationships received the lowest. The mean European Heart Failure Self-Care Behavior Scale total score was 31.2 ± 5.6. While there was no statistically significant relationship between Psychosocial Adjustment to Illness Scale—Self-Report and
European Heart Failure Self-Care Behavior Scale, a weak positive correlation was found between the healthcare orientation sub-domain and European Heart Failure Self-Care Behavior (P >.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Conclusion: While the self-care behaviors of the patients were at a sufficient level, their psychosocial adjustment was at a bad level. A positive significant relationship was found between self-care behaviors and healthcare orientation.