Evaluation of The Correlation Between Quality of Life and Psychosocial Adaptation in Elderly Patients with Heart Failure

INTRODUCTION: The objective of this study was to evaluate the correlation between quality of life and psychosocial adaptation in elderly patients with heart failure.
METHODS: The subject group of the study consisted of 97 elderly patients, who applied to the cardiology clinic and outpatient clinic of a university hospital in Izmir due to heart failure between February 2012 and May 2012. “Introductory information form”, “Psychosocial Adjustment to Illness Scale-Self-Report (PAIS-SR)” and “Left Ventricular Dysfunction Questionnaire–LVD-36” were used as data collection tools. Data were analyzed with correlation, Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis Analysis of Variance.
RESULTS: In evaluated elderly patients, the average total scores were 68.79±12.79 for PAIS-VR and 65.27±17.51 for LVD-36 questionnaire. A significant correlation between the psychosocial adaptation and quality of life was observed (p<0.05). Regarding the psychosocial adaptation, negative adaptation was encountered mostly in the family circle, extended patients; adaptation to family relations and psychological field. It was found out that the sexual field in male patients; adaptation to healthcare, family circle and extended family relation in patients with poor income were negatively affected (p<0.05). Additionally, it was also determined that business circle, family circle, social circle, psychological field and total psychosocial adaptation of patients with heart failure class III were poorer compared to patients with heart failure class II (p<0.05). Another finding was that the sexual and social fields were adversely affected in patients with 65-74 years of age (p<0.05). Furthermore, a relative impairment of quality of life in patients regarding the income status, heart failure class and daily administered amount of medication was also observed (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: As several factors affect the psychosocial adaptation in patients with heart failure, we recommend the evaluation of the psychosocial adjustment of patients by the nurses and regarding the obtained results, the planning of appropriate approaches to improve quality of life and to increase the psychosocial adaptation care.

Kalp Yetersizliği Olan Yaşlı Hastalarda Psikososyal Uyum ve Yaşam Kalitesi Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Araştırma, kalp yetersizliği olan yaşlı hastaların psikososyal uyum ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma örneklemini Şubat - Mayıs 2012 tarihleri arasında İzmir’deki bir üniversite hastanesinin kardiyoloji klinik ve polikliniğine kalp yetersizliği nedeniyle başvuran 97 yaşlı hasta oluşturmaktadır. Araştırmanın veri toplama araçları olarak; ‘Tanıtıcı Bilgi Formu’, ‘Hastalığa Psikososyal Uyum-Öz Bildirim (PAIS-SR) Ölçeği’ ve ‘Sol Ventrikül Disfonksiyonu (Left Ventricular Dysfonction –LVD-36) Ölçeği’ kullanıldı. Verilerin analizinde, kolerasyon, Mann Whitney U testi, Krus-kall Wallis Varyans analizi kullanıldı.
BULGULAR: Araştırma kapsamına alınan yaşlı hastaların PAIS - SR ölçeği toplam puan ortalaması 68.79 ± 12.79, LVD - 36 ölçeği puan ortalaması 65.27 ± 17.51 olarak belirlenmiş olup, psikososyal uyum ve alt boyutları ile yaşam kalitesi arasında anlamlı bir korelasyon bulundu (p < 0.05). Pisikososyal uyumda olumsuz yönde etkilenmenin en fazla aile çevresi, geniş aile ilişkileri ve psikolojik alanda olduğu bulundu. Erkek hastalarda cinsel ilişkiler alanının, gelir durumu kötü olan hastalarda sağlık bakımına uyum, aile çevresi ve geniş aile ilişkilerinin olumsuz etkilendiği (p<0.05), kalp yetersizliği sınıfı III olan hastaların sınıf II olanlara göre iş çevresi, aile çevresi, sosyal çevre, psikolojik alan ve toplam psikososyal uyumunun daha kötü olduğu (p<0.05), 65-74 yaş grubundaki hastalarda cinsel ilişkiler ve sosyal çevre alanların olumsuz etkilendiği bulundu (p<0.05). Ayrıca hastaların gelir durumuna, KY sınıfına ve günde kullanılan toplam ilaç sayısına göre yaşam kalitesinin daha düşük olduğu saptandı. (p<0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kalp yetersizliği hastalarında psikososyal uyumu, birçok faktörün etkilemesi nedeniyle hemşireler tarafından hastaların psikososyal uyumunun değerlendirilmesi ve bu sonuçlar doğrultusunda yaşam kalitesinin geliştirilmesi ve psikososyal uyumlarını arttıracak yaklaşımların planlanması önerilmektedir.