Objective: This study aimed to examine the correlation between quality of life, depression, anxiety, stress, and spiritual well-being in patients with heart failure and their family caregivers.
Methods: his descriptive, correlational study was carried out in a coronary outpatient clinic, located in Ankara between March-October 2018. Sixty patients with heart failure, and 60 family caregivers who providing care for these individuals, a total of 120 participants were included in the study. The Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire, the Depression Anxiety Stress Scale, the World Health Organization Quality of Life Short Form, and the Functional Assessment of Chronic Illness Therapy-Spiritual Well-Being Scale were utilized for data collection. The data were analyzed using descriptive and correlational statistics. The Pearson correlation test was used to determine the association between the Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire, the Depression Anxiety Stress Scale, the World Health Organization Quality of Life Short Form, and the Functional Assessment of Chronic Illness Therapy-Spiritual Well-Being Scale scores.
Results: As quality of life scores increased in patients with heart failure, depression, anxiety, stress scores increased (p<0.05). On the other hand, as quality of life scores increased in patients with heart failure, spiritual well-being scores increased (p<0.05). With regard to family caregivers, as quality of life scores decreased, depression, anxiety, stress scores increased, and spiritual well-being scores decreased (p<0.05). Moreover, as quality of life and spiritual well-being scores of patients with heart failure decreased, depression, anxiety, stress scores of family caregivers increased (p<0.05).
Conclusion: This study revealed that as quality of life and spiritual well-being scores decreased, depression, anxiety, stress scores of both patients with heart failure and family caregivers increased. Further education and counseling programs targeting patients with heart failure and their family caregivers are recommended to assess both patients' and family caregivers' psychological health and spiritual well-being.
Amaç: Bu araştırmanın amacı, kalp yetersizliği hastaları ve bu hastalara bakım veren aile üyelerinde yaşam kalitesi, depresyon, anksiyete, stres ve spiritüel iyilik hali durumları arasındaki ilişkiyi belirlemekti.
Yöntemler: Bu tanımlayıcı, korelasyonel araştırma, Ankara'da bir koroner bakım ünitesinde Mart-Ekim 2018 tarihleri arasında yürütüldü. Çalışmaya, 60 kalp yetersizliği olan hasta ve bu hastalara bakım veren 60 aile üyesi olmak üzere toplam 120 kişi dahil edildi. Araştırma verilerinin toplanmasında Kansas City Kardiyomiyopati Anketi, Depresyon, Anksiyete, Stres Ölçeği, Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği-Kısa Formu ve Spiritüel İyilik Hali Ölçeği kullanıldı. Araştırma verileri tanımlayıcı ve korelasyonel istatistikler ile analiz edildi. Kansas City Kardiyomiyopati Anketi, Depresyon, Anksiyete, Stres Ölçeği, Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği-Kısa Formu ve Spiritüel İyilik Hali Ölçeği puanları arasındaki ilişkinin belirlenmesinde Pearson korelasyon testi kullanıldı.
Bulgular: Hastaların yaşam kalite puanları azaldıkça depresyon, anksiyete, stres puanlarının arttığı bulundu (p<0.05). Öte yandan, hastaların yaşam kalitesi puanları arttıkça, spiritüel iyilik halinin de yükseldiği belirlendi (p<0.05). Bakım verenler ele alındığında, benzer şekilde yaşam kalitesi puanları azaldıkça depresyon, anksiyete, stres puanlarının arttığı ve spiritüel iyilik halinin azaldığı bulundu (p<0.05). Ayrıca, hastaların yaşam kalitesi ve spiritüel iyilik hali puanları azaldıkça bakım verenlerin de depresyon, anksiyete, stres puanlarının arttığı tespit edildi (p<0.05).
Sonuç: Bu çalışma, hem kalp yetersizliği hastalarında hem de bakım verenlerde yaşam kalitesi azaldıkça depresyon, anksiyete, stres durumunun arttığını ve spiritüel iyilik halinin azaldığını ortaya çıkardı. İleride kalp yetersizliği hastaları ve bu hastalara bakım veren aile üyeleri için düzenlenen eğitim ve danışmanlık programlarının hem hastaların hem de bakım veren aile üyelerinin psikososyal durumlarını ve spiritüel iyilik hallerini değerlendirmesi önerildi.
Copyright © 2024 Turkish Journal of Cardiovascular Nursing