Hipertansiyon Hastalarının İlaç ve Diyet Tedavisine Uyum Düzeyleri

Amaç: Bu tanımlayıcı araştırma, hipertansiyon hastalarının ilaç ve diyet tedavisine uyum düzeylerini ve uyumu etkileyebilecek bireysel faktörleri incelemek amacıyla yapıldı.
Yöntemler: Araştırma, İstanbul’ da bir üniversite hastanesinin Kardiyoloji Polikliniğinde 1 Kasım-31 Aralık 2011 tarihleri arasında, çalışmaya katılmaya istekli ve gönüllü, en az 6 ay önce hipertansiyon tanısı konmuş 250 hasta ile yapıldı. Veriler Hasta Tanıtım Formu, İlaca Uyum Hakkındaki İnançlar Ölçeği (İUHİÖ) ve Diyete Uyum Hakkındaki İnançlar Ölçeğiyle (DUHİÖ) toplandı.
Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 62.9±1.15 olarak bulundu. Hastaların %65.2’ si kadın, %82’ si evli, %33.2’ si ilköğretim mezunu, %67’ sinin günlük hayatında stresin var olduğu, %44.4’ ünün düzenli egzersiz yaptığı, %55.2’ sinin ailesinde hipertansiyon hastalığı olduğu belirlendi.
Araştırmamıza katılan hastaların ilaç ve diyet yarar alt boyutlarının puan ortalamaları (İUHİÖ’ nin yarar alt boyutu 21.44 ± 5.39, DUHİÖ’ nün yarar alt boyutu 23.44±5.50), engel alt boyutları puan ortalamalarından (İUHİÖ’ nin engel alt boyutu 17.52±4.66, DUHİÖ’ nin engel alt boyutu 12.9±3.59) daha yüksek bulunmuştur. Genel olarak çalışmamıza katılan hastaların ilaç tedavisine uyumlarının iyi, diyet tedavisine uyumlarının ise orta düzeyde olduğu bulunmuştur. Araştırmada, ailesinde hipertansiyon olan hastaların ilaç ve diyet tedavisine uyumlu, düzenli egzersiz yapan hastaların diyet tedavisine uyumlu, ilaç tedavisine uyumsuz, günlük hayatında stresi olan hastaların ise ilaç ve diyet tedavisine uyumsuz olduğu belirlenmiştir (p<0.05).

Sonuç: Araştırmaya katılan hastaların ilaç ve diyet tedavisine uyumları iyi düzeydedir. Günlük hayatında stresi olan hastaların ilaç ve diyet tedavisine uyum düzeyleri azalmaktadır. Ailesinde hipertansiyon olan hastalar ilaç ve diyet tedavisine daha uyumludur. Düzenli egzersiz yapan hastalar ilaç tedavisine uyumsuzken, diyet tedavisine uyumludur.

Levels Compliance to Medication and Diet Therapy of Patients with Hypertension

Objective: This descriptive study was conducted to investigate levels compliance to medication and diet therapy of patients with hypertension and individual factors that may affect compliance.


Methods: This study was conducted with the 250 patients who were volunteer and willing to participate in the study diagnosed with hypertension at least six months ago in a Hypertension Clinic of a University Hospital in Istanbul between the dates of November 1 December 31,2011. Data were gathered by survey form,about Bliefs about Medication Compliance Scale(BMCS) and the Beliefs about Diet Compliance Scale(BDCS).
Results: The mean age of the patients was 62.9±1.15.65.2% of the patients were female,82% were married,33.2% were primary school graduates,67% had stress in their daily life,44.4% had regular exercise and 55.2% had hypertension in their family.The mean scores of the medication and diet benefit subscales of the patients who participated in our study(The benefit sub-dimension of the BMCS was 21.44±5.39,the benefit sub-dimension of the BDCS was 23.44±5.50)was found to be higher than the mean score of the sub-dimensions of the obstacle(The obstacle sub-dimension of the BMCS was 17.52±4.66, the obstacle sub-dimension of the BDCS was 12.9±3.59).Generally, the compliance of the patients who participated in our study to the medication treatment was found to be good and their adaptation to the dietary treatment was moderate.In the study,it was determined that patients who had hypertension in their families were compatible with medication and diet therapy,patients who exercised regular exercise were not compatible with medication, but were compatible with diet therapy and patients with stress in daily life were not compatible with medication and diet therapy(p<0.05).
Conclusion: Patientswhoparticipatedinthestudyhadgoodlevels of compliance with medication and diet therapy.In the study,it was determinedthat patients whohadhypertension in their families were compatible with medication and diet therapy,patients who exercised regular exercise were notcompatible with medication,butwerecompatible with diet therapy and patients with stress indailylifewerenotcompatiblewith medicationanddiettherapy.